Auto's zijn altijd al mijn passie geweest, zoals de "senioren" hier wel weten.
Ik word er 26 en ik zit al meer dan 10 jaar op dit forum (al meer dan 10 jaaar, saayyyy wwhhuuuuuttt?? - Yes indeed!
)
Desondanks dat het enigste dat me echt doet "leven" het geluid en geur van wagens zijn, heeft mijn rationele kant altijd prioriteit gehad.
Eerst middelbaar en dan bachelor afgemaakt. Toen was ik al bijna 23.
Tijdens mijn studies heb ik het minimum aan budget/vrijetijd dat ik had in mijn Carina swap gestoken, de rest ging allemaal naar de studies.
Na de studies onmiddellijk beginnen werken en wat "levenservaring" opgedaan kwestie vrouwelijke levenspartner(s).
Redelijk snel had ik door dat de situatie waar ik in zat niet ideaal was *kuch
*en na veelste veel drama (achteraf gezien) een eind aan gemaakt.
Snel erna onverwacht de liefde van mijn (gepasseerde
) leven tegen gekomen en snel gaan samen hokken in een huurhuis. Beste keuze ooit gemaakt, ik ga elke dag gelukkiger slapen dan ooit ervoor, eender wat er gebeurt.
Aan het huurhuis was geen (droge) plaats voor automobielen, dus heb ik zelf een grote carport gezet waar ik de auto's al kan in zetten. Voor berging is dat goed, voor in te werken onmogelijk.
Gelukkig kan ik bij mijn ma (mijn garage) of pa (heeft een leukere garage met smeerput
) terecht voor werken, maar voor elk prulletje 50km rijden daar gaat de lol ook snel vanaf.
Voorbije week wou ik de ruitenwissers wisselen van de Micra, ik heb 20min liggen kl*ten met een leatherman, jonge, ik had zoveel frustratie dat ik geen geschikte tools had. Deze week extra toolbox voor huis halen
Ik heb altijd heel goed proberen sparen waardoor ik nu een leuk centje op mijn spaarboek heb staan. Ik heb altijd gezegd dat ik na de aankoop van een huis pas een leuke wagen ga kopen zodat ik zeker niet tekort kom.
Vorig jaar heb ik een erg zwaar ongeval gehad met de bedrijfswagen waar ik als wonder zonder veel pijn uit gekomen ben, wat best een mirakel is bij een inpactsnelheid van 70km/u tegen een wagen die door het rood reed...
Toen heb ik eens te meer beseft dat morgen de laatste dag kan zijn, en dat ik al 26 jaar aan het werken ben voor iets waar ik nog geen profijt uit gehaald heb.
Dus daarom ben ik wat beginnen rekenen en heb ik naast het startbudget voor het huis, geld over voor wat leuks wat er zeker gaat komen te staan volgend jaar, whatever whoat.
We zijn teven vollop opzoek naar een huis want zij huurt niet graag en ik wil plaats voor mijn auto's
Bottemline:
- huis voor auto: Ook al is het een klein huis, het allerbelangrijkste is je gezondheid en levensomstandigheden
- heb ik ergens spijt van? Achteraf gezien van mijn studies misschien. Ik heb van de leukste jaren van je leven (blijkbaar?) niet veel gehad, tussen 12-23 jaar heb ik me altijd liggen uitsloven voor school. Was het dat waard? Ik zal nooit weten wat het alternatief was. Gelukkig waren er nog de shoarmateam meets.
JCS 2009
- Morgen kan het de laatste dag zijn, heb ik vorig jaar meer beseft dan ooit. Daarom moet je niet onverantwoord met je centjes om gaan, maar maak met een beetje verstand (auto's zijn nooit verstandige investeringen) geld vrij om een leuke vierwieler. Als de verbruikskosten hoog zijn moet je er niet veel mee rijden, wat je hebt kunnen ze niet meer afnemen.